Sevgi

Şu tuhaf bitki...

Pamuklar içinde getiriyor, özenle yeşil bir saksıya yerleştiriyorsunuz.
Suluyor, gübreliyor, içiniz titreyerek büyümesini bekliyorsunuz. Ama o, yerini sevmezse serpilemiyor. Belki güneşiniz fazla, ya da saksısı dar geliyor. Kendi içine dönüyor, toprağın içinden süzülüp, çekip, olmadık yerlere gidiyor. Bambaşka diyarlara..Yaban ellere..

Zira o, özgürlük istiyor.






Ve, zavallı gonca gül...

O ise tutsaklığı seçmiş. Bahar geçmiş, yaz geçmiş.
Mevsim kış. O, açmamakta direniyor.
Ümitle, inatla, camda, öylece durmuş
bekliyor...
Kendi baharının, kendi yazının geleceğini, bir gün açabileceğini sanıyor.

Yanılıyor...





Not:Yazı ve resimler bana aittir.


Hep sevgiyle kalın.