6 Ekim 2011 de Bizim Buralar  

Posted by Asuman Yelen in


Müjdeler olsun Elif Hanım dönmüşşş!...


Sabah Paçoz' la gezinirken yine ok gibi geldi hayvanın üzerine.

Saçlar uzamış, boy uzamış, sesinden tanıdım. Kuş cıvıltısı-su şırıltısı tadındaki o coşkulu

sesle yine "ay ay Paçoş gelmiş" diye diye koşarak yanımıza geldi. Nasıl sevindim anlatamam.

Paçozun da kuyruğunu sallayışından sevindiği belliydi. Bir yıldır köydeymişler.

Bu yıl okula başlayacakmış. Onun için dönmüşler. Herhalde okul öncesi eğitim çünkü

5 civarı gösteriyor. Biz onunla konuşurken yere yakın sapsarı kocaman bir baş iki iri mavi

gözünü paçoza dikmiş yalpalaya yalpalaya bodoslama üzerine geliyor.

Aman zaman demeye kalmadan güler yüzlü sarışın genç bir kadın da peşinden

seğirtti. Küçük bey kardeşi, kadın da annesiymiş. Babayı bir yere uğurlamışlar çocuk peşinden

yaygaraya başlayacakken anne Paçoz' u gösterip dikkatini dağıtmıak istemiş. Görünen o ki

Elif Hanımın hayatı bu sene daha güzel geçecek anlaşılan geçen yıla göre.

Hem annesi yanında, hem yeni bir kardeşi var. Ne hoş...


Yüzümüzde tebessüm gezintimize devam ederken çocukların oyun alanından canhıraş bir

çığlıkla yerimizden sıçradık. Paçoz kuyruğunu kıstırdı, ben kim düştü, kime ne oldu diye

bakarken bir başka çığlık. Sonra tekrar diğeri. 2-3 yaşlarında iki oğlan kumlara oturmuş ses

yarıştırıyorlar. Kan tepeme sıçradı. Annelerine bakındım. Müdahale edecekler diye bekledim.

Gülerek sohbetlerine devam ediyorlardı. Bu da yeni trend oyun. Ne kötü...


Akşam üzeri kuaförümden dönerken bize yakın sitelerden birinin bahçesinde, apartman

girişindeki merdivenlerin önünde serilmiş uyuyan kocaman bir köpeğin önünden

geçip giderken "pat pat pat" sesleri duydum. Gözüm köpeğe ilişince gözleri hala kapalı uyur

vaziyette iken taşa serili kuyruğunu yere vurmağa başladığını farkettim. Gülüyordu resmen.

Durup bekledim. Çok hoş bir rüya görüyordu besbelli. Sonra ses arttı, ritim hızlandı hızlandı

sonra yavaş yavaş doğrulup gözlerini açtı, bir silkindi, gerindi, apartman kapısına

yaklaştı. Neden sonra kapı açıldı ve elinde yiyecekler ve su kabıyla bir kadın dışarıya çıktı.

Beklediğim süre hemen hemen beş dakikaydı. Demek ki kadın evde hazırlıkları yapmaya

başladığı andan itibaren hissedip uykusunda sevinmeye başlamış. Ne Hoş...


Parkın içinden geçerken asık suratlı çifti gördüm. Adam kaykılmış yatıyordu bu sefer.

Kadın da yanında dimdik oturmuş öylece boş boş bakınıyordu etrafına...

Bir gün de tatlı tatlı sohbet ettiklerini göremiyeceğim bu gidişle. Ne kötü...


Yazımı burada kesip bir koşu aşağıya indim. Pasta yemeye. Erdem' in diploması şerefine.

İkinci mühendisimiz de diplomasını aldı. Ne hoş...


Hep hoş şeyler yazmak dileğiyle...Hoş günlere...

This entry was posted on 6.10.2011 at Perşembe, Ekim 06, 2011 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

18 yorum

Ooo gözünüz aydın olsun efendim. Erdem'i, Rayoş'u, Teyzesini can-ı gönülden kutlarım. Hayat hep yüzüne gülsün inşallah.
Paçoz Hanım'a da en derin sevgilerimi iletirim:))

7 Ekim 2011 00:57

Senin bu samimi ve olağan üstü gözlemlerle dolu yazılarını okumak ne hoş :)

Elif hanım gözümün önünde canlandı resmen.

7 Ekim 2011 01:00

İnşallah Leylak' cım. Çook teşekkür ederim.

7 Ekim 2011 09:14

Sis' cim sağol.Yaşlanınca insan baktığını görüyor. Hepsi bu.

7 Ekim 2011 09:19

Ben asık suratlı çifte takıldım.Parka birlikte geliyorlarsa hiçbir sorunları yok bence, sen onlara aldırma Asuman'cım. Keyifleri yerinde, sevgilerimle.

7 Ekim 2011 09:50

Ben o çifti bu blogda en az 5 kere yazmışımdır Sufi' cim. Emin ol birbirlerine bakmıyorlar bile. Sen haklısındır belki de, ben asık suratı hiç sevmem ondandır takmışlığım :)
Sevgiler dostum...

7 Ekim 2011 09:57

Çocuklar için çığlık atmak muhteşem bir zevk hatta bende bununla ilgili bir post yazmıştım :) Rahat bir anne olmak büyük meziyet ben imreniyorum kendilerine ;).

Yine çok hoş bir anlatım, seninle birlikteydim paçoz'u birlikte dolaştırdık sanki.

Erdem'in mezuniyetini kutlarım Asuman abla. Sevgiler...

7 Ekim 2011 10:07

Ben böyle bir "zevk" i anlamakta güçlük çekiyorum İlknur' cum.
Başka oyun mu kalmadı.
Uğradığın, güzel dileklerin için çok teşekkür ederim.
Sevgiler...

7 Ekim 2011 10:12
Adsız  

başarılarının devamını dilerim.. mühendislerin.. elif hanımı ise ben de çok sevdim..paçozun da karakteri çok yumuşak belli..

onu da sevdim ..

teşekkürler..beni de parka götürdüğün için =)

atalet

7 Ekim 2011 18:03

Sevgili Atalet,
Bizler de seni sevdik. Her zaman bekleriz...parkımıza...

7 Ekim 2011 19:24

Hayattan bir kesit... Ne güzel. Erdem'i kutlarım.

7 Ekim 2011 20:27

Mihriban' cım, gördüğün gibi sıradan günler, içinde keyif ve sıkıntılarıyla sürüp gidiyor. Yeter ki sağlıklar yerinde olsun.
Öpüyorum seni...

7 Ekim 2011 20:36

Her zamanki zerafetinizle hazırlanmış
postunuzu büyük bir ilgiyle ve hayran
kalarak izledim Asuman hanım. Hayatın izlerini sizden ve tecrübelerinizden okumak çok hoş.
İyi ki yazıyor ve paylaşıyorsunuz.

Dostlukla..

8 Ekim 2011 22:04

Mehmet Bey,
Zarif olan sizsiniz. Çok teşekkür ederim.
Sevgiyle kalın...

8 Ekim 2011 22:49

Gözünüz aydın, hayırlı uğurlu olsun inşallah.
Bu arada tabiki hep güzel şeyler yazalım, paylaşalım ama şunu da belirteyim ki, siz ne yazsanız okunuyor, bir tadı oluyor çünkü. sevgilerimle.

9 Ekim 2011 00:24

Güngör' cüm, Çok teşekkür ederim.
Eğer öyle ise ne mutlu bana.
Sevgiler...

9 Ekim 2011 00:46

sadece içimden geldi de öpmeye uğradım.
muckkkkkkkkkkkk....

9 Ekim 2011 03:20

Bu ne iyi geldi sabah sabah:))))

9 Ekim 2011 07:57

Yorum Gönder

Blog Widget by LinkWithin