Çok güzel bir bayram günü geçirdim aslında. Üç yeğenim bir de gelin adayı, yedik, içtik,

geçmişten gelecekten keyifli bol kahkahalı sohbetler yaptık. Bu yeni katılım bayramımıza anlam

katmıştı doğrusu. Açıkçası bu kadarını görmeyi beklemiyordum bile. Onları uğurladıktan sonra

daha sonraki bayramlarda daha da kalabalık grupların gelme ihtimalinin keyifle hayalini

kurdum. Çok hoştu. İnsana yaşama dört elle sarılmayı istetecek kadar hoştu.


Artık unutmuş olmam gerekirdi aslında ama Gripin' in o şarkısı çıktı yine ortaya ya da

son birkaç gündür hep oradaydı da yalnız kalmamı bekliyordu, beynimdeki köşesindeki

yerleştiği yerde kendini yeniden hatırlatmak için. Her neyse son bir kaç gündür hep aynı

dizeler, bir şarkının ilk kısmı hep benimleydi. Bayramımı zehir etmek için adeta.

Son zamanlarda, siyasette, sporda, müzikte, orada burada her yerde kanıksadığımız

ayak kaydırma, bam telinden vurma, yıpratma, yaralama kampanyalarının sonucu

olsa gerek.


Diyorlar ki yenilmişiz

Senin, benim gibiler

Söyleyenler yazanlar

Canımızdan bezdirenler

Kin tutmuşlar, ruhsuz olmuşlar

Sevmeyi sevilmeyi unutmuşlar.

Yenildiysek, belden aşağı vurmadık asla

Acıtmadık...


Nerden takıldı aklıma. Ne alaka. Bayram bayram...

Başka şarkı mı yok.

Umarım, yarın uyandığımda unutmuş olurum...