Bu gün Pupa' mla dostluğumuzun beşinci ayı dolmuş.
Aslında başka şeyler yazmak üzere oturdum masaya.
Yarın en az iki ay kalmak üzere Akçay' a gidiyorum. Planımız bu
yolculuğu Pupa' yla yapmaktı ama Türk Hava Yollarında yavrum
için yer ayarlayamadık. Bir kedilik kontenjanları, esasen gün aşırı
düzenlenen Ederemit seferleri için uzun bir süre doluymuş. Kardeşim ve
eniştemle, zaten kısa sürecek olan bu yıllık Akçay serüveni için yavrucağı
kara yollarında sefil etmeme konusuında fikir birliğine vardık. Veterinerimiz
de ilaçla uyutmayı onaylamadı.
Bu yıl ben gidip yerleşeyim, seneye sezon başında uçakta yer ayarlanır
birlikte gideriz. (Tabii ben otobüsle, Rayuş da uçakla Pupayla birlikte.
Size daha önce uçaktan deli gibi korktuğumu söylemiş miydim?)
Bu iki ay içinde de ben çok sevdiğim otobüs seyahatlerini
sıklıkla yapar özlem gideririm(z) diye düşünüyorum.
Yavrumu bu süre zarfında evleri kedilerle, yürekleri hayvan sevgisiyle
dolu Yaşar ailesine emanet ediyorum.(Kızkardeşim, eniştem ve yeğenime.)
Biraz önce yoğun duygularla öpüp koklarken aklıma geldi, birbirimize
bu kadar bağlandığımıza göre birlikteliğimiz hayli uzun olmalı diye düşünüp
bir araştırdım. Bu gün tam beş ayımız dolmuş. Umarım uzun yıllar sürer.
Sabaha yolcuyum.
İnternet bağlantımı kurar kurmaz yeniden birlikte olmak umuduyla...
Herkese kucak dolusu sevgiler....
This entry was posted
on 20.09.2013
at Cuma, Eylül 20, 2013
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
