Onlar bağırışıyor. Döğüşüyorlar, şüphe 

ediyor ve yeise düşüyorlar; 

boğuşma ve çekişmelerinin

sonunu bulacağa benzemezler.
















 
Senin hayatın, saf ve ürpermeyen 

bir ışık alevi gibi onların arasına

 katılsın ve onları

susturarak sevindirsin çocuğum.



















Onlar hırs ve hasetleri yüzünden 

zalimdirler, sözleri de kana susamış 

gizli hançerler gibidir.











Git onların dargın kalpleri arasında dur, 

çocuğum,

 ve tatlı gözlerin

 tıpkı günün mücadeleleri üzerine inen

 affedici akşam sessizliği gibi 

onlara baksın.

















 
Sen yüzünü onlara göster ki, her şeyin

manasını anlasınlar, çocuğum; 

kendini onlara sevdir ki, onlar da birbirlerini 

sevsinler.



















Gel ve uçsuz bucaksız mükemmelliğin 

koynunda

yerine otur çocuğum.

Güneş doğarken kalbini yeni açan bir çiçek

 gibi aç ve yükselt ve gün batarken başını eğ

 ve sessizlik içinde günün ibadetini tamamla.











R.TAGORE