Bu günlerde çok yazma isteğim yok.
Galiba tüm dostlar da aynı durumda. Birden bastıran sıcaklar, tatil programlarının
hareketliliği, ya da sıcaklarla üzerimize çöken atalet ve rehavet buna neden
olabilir.
Televizyonda tüm diziler, birbirinden yürek paralayıcı sahnelerle sezon finalini
yaptılar. Daha çook yürek paralayacaklarının mesajını vererek. İçlerinde
bir tek Fatmagül, örnek mücadelesini- zaman zaman iç bayacak kadar
sıkıcı olsa da- aslanlar gibi verip, güzel mesajlar ve göndermelerle bitmek
yürekliliğini gösterdi.
Termometrelerde rakamlar birden otuzlara çıktı. Yaz enikonu geldi.
Sıcaklar Paçoz' u da çok etkiledi. Zaten hayli yaşlı olan yavrum hastalığının
da etkisiyle sürekli sessiz istirahatte. Yürüyüşlerimiz onun 2-3 adımda bir
kendini çimenlere atıp uzun uzun dinlenmesi nedeniyle sık sık kesintiye
uğruyor. Önceleri gözyaşlarına boğulmama neden olan bu durumla da yine,
yeniden, tam zamanında (geçmiş deneyimlerimin de ışığında) baş edecek
gücü ve kalkanları çıkardım saklandıkları yerlerden. Henüz iştahı yerinde ve
ben adım adım her şeye hazırlamaya çalışıyorum kendimi.
Bu sabah o, sık sık soluyarak ve etrafında koşturup duran diğer köpekleri
kuyruğunu hafif hafif sallayarak izlerken, ayakta durup beklediğim yerde
bir yığın şey düşündüm yine.
Hayat, biz ne kadar çabalarsak çabalayalım, bildiğini okuyor.
Güzel günler, zorluklar, keyifli telâşeler, çaresizlikler, korkular, hepsi
bir arada. Hatta iç içe. İnsan duygularını geri çekilip yaşamak ya da
paylaşmak konusunda bazan kararsız kalıyor.
Bu günlerde ben de o kararsızlığın içindeyim.
Ama bu gün paylaşmak ihtiyacı hissettim. Öyle istedim.
Şu teknoloji ne harika bir şey...
Her şey bir badi parmağına bakıyor.
Sevgiler, dertler, dostluklar, duygular dökülüyor içtenlikle.
Sonra tek bir parmak dokunuşuyla bir yığın insana ulaşıveriyor.
Bazan dakikalar gerekiyor bunun için. Belki saatler, hatta günler.
Bazan bir ya da iki saniye yetiyor derdini anlatmaya ve mesajı almaya.
Bir badi parmağı ve bir tık.
Müthiş...
Paylaşmak gibi güzel bir şey var mı.
Keşke paylaşılan hep sevgi olsa...
This entry was posted
on 22.06.2012
at Cuma, Haziran 22, 2012
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
