Herkese merhaba. Göz açıp kapayana kadar döndüm gördüğünüz gibi.
Tatilim kısaydı ama yine çok güzeldi.
Her sabah bu kahvaltıya uyandım.Püfür püfür bir balkonda, zeytin ağaçlarına karşı.
Ve bir sergi... Küçükkuyu' da.
Kamil Masaracı' nın karikatür sergisi.
Kendisini orada görmekmiş nasip:)
Sergi bahçede. Güleli ailesinin Küçükkuyu Belediyesi' ne verdiği
eski bir sabun fabrika binası'nın bir diğer giriş kapısı.
İçeride bir yandan da çocuklara karikatür dersleri verilmekte.
Ve benim Olmazsa olmaz uğrak yerim, Altınoluk' taki meşhuur derem.
Ağaçlar iyice azalmış, tek bir ördek bile kalmamış. Bol bol resim çektim.
Seneye bu gidişle orada hiç bir şey kalmayacak.
O da benim gibi her sene biraz daha uzaklaşıyor birşeylerden, biryerlerden.
Ve ben elim çenemde üzgün bu yokoluşu
izliyorum.
Hadi canım kimi kandırıyorsun, sen bal gibi
objektife poz veriyorsun. Tombik tombik.
(İç sesimdi)
Ve son gün, beni evinde ağırlayan kadim dostumun doğum günü kutlaması.
1970 lerin ortalarından üç arkadaş. İş Bankası' nın ilk yıllarından, Nural,
Ülfet ve bendeniz.
Güzel beraberlik, kötü fotoğrafın tüm olumsuzluğunu silip süpürüyor.
Nural' cığıma bir de buradan mutlu yıllar diliyorum.
Herkese sevgiler...