Ben sadece:"Akşam yusyuvarlak dolunay KADEM
ağacının dallarının arasına takılacak olursa,
kimse onu yakalayamaz mı?..." dedim.
Fakat abim bana güldü ve dedi :
"Bebek, sen şimdiye kadar tanıdığım çocukların
en tuhafısın. Ay bizden o kadar uzaktır ki...
Kim onu tutabilir?..."
Dedim:
"Abi, ne delisin sen!... Biz aşağıda oynarken annemiz
penceresinden eğilip baktığı ve gülümsediği zaman
onun taa uzaklarda olduğunu söyleyebilir misin?"
Abim yine:
"Sen budala bir çocuksun! Hem, ayı tutacak kadar büyük
bir ağı nereden bulabileceksin bebek? " dedi.
" Ben, eminim ki ayı ellerinle tutabilirsin!" dedim.
Fakat abim güldü. " Sen şimdiye kadar gördüğüm
çocukların en ahmağısın.
Eğer daha yaklaşsa, ayın ne kadar büyük
olduğunu anlarsın."
"Abicim" dedim, "sana okulda ne saçma şeyler
öğretiyorlar!...
Anne bizi öpmek için başını üzerimize doğru eğdiği
zaman, yüzü hiç büyük görünüyor mu?..."
Abim daha hâlâ:
"Sen aptal bir çocuksun..." diyor.
R.Tagore-Büyüyen Ay
Ben de diyorum ki:
Tüm blogger dosylarımın anneler günü kutlu olsun.....
This entry was posted
on 13.05.2012
at Pazar, Mayıs 13, 2012
and is filed under
tagore
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
