Ahhh ne güzel yazmışsınız siz..
Sorun kabuk olmak,ateş böceği ya da havai fişeği olmak değil..Sorun kendiyle barışık olmamakta ve asla olunamıycağı gerçeğini kabul etmemekte ne yaparsa yapsın..

Yüreğinize sağlık..
Sevgilerimle..

Sevgili Emine,

İnsanları değiştiremeyiz öyle değil mi? Düşmanca duygular, hırslar, saç ve göz rengi gibi bazı insanların doğuştan gelen özellikleri sanki ne yazık. Tanımadan, görmeden kilometrelerce ötelerden beslenebildiğine göre...
Sevgiler canım...

"Eğer bir yıldız gibi ışıl ışılsam ve bir yıldız kadar parlak./Ne çıkar ateş böceği sansalar beni…"

Harika...
Sen de Tagor da süpersiniz Asucum
Bu arada mah cemalimi merak ediyoran Nalan bloguna koymuş sergi fotoğrafımızı, aşağıdaki linkten bakabilirsin. Kot ceketli olan beniiiim:))

http://nalanevi.blogspot.com/2009/10/ankara-da-sergi-sezonunu-ebru.html

Gördüm. Çok güzelsin.Çok şekersin. Seni ve yazılarını birlikte düşününce (domatesler, çoraplar, sucuklar) acayip örtüştünüz.
Çok memnun oldum seni böyle de olsa gördüğüme.
İnşalah bir araya gelip sohbet etme imkanını da yakalarız bir gün.
Öptüm canım...

Aman Asucum be ne güzelliği bu saatten sonra. Komik ve neşeli dersen itiraz etmem bak:)) Güzel görüşlerin canım sağol, umarım birgün gerçekleştirirz buluşmayı, çok isterim, sevgiler, iyi geceler...

Harika bir şiir..
Bülent Ecevit'in çevirileriyle tanıdım Tagore'u..Ve en az onun kadar sevdim ..

tek bir kez bile göz göze gelmemişken düşmanlık besleyebilenlere...
Bu cümle çarptı beni..
Şiirin ithaf edildikleri yani...
Harikasın canım Asusucuğum..
Sevgilerimle..

Tagore benim her türlü duygusal ihtiyacımı karşılayabilen tek şair. Dert ortağım, sığınağım. Akıl verenim. Teselli edenim. Geçmişimi hatırlatıp geleceğimi aydınlatanım.

Sevgiler Zeugma'cığım...