Dostlara  

Posted by Asuman Yelen in , ,


DOSTLAR IRMAK GİBİDİR




Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya














İnsanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar uğraşsanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüşü çekici, aldatıcı
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne geleceğini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!













İnsanlar vardır; derin bir okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi boş sanırsınız.














İnsanlar vardır, coşkun bir akarsu...
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler.
Tutunacak yer göstermez beyaz köpükler!
Ne zaman nerede bırakacağı belli olmaz.
Bu tip insanla bir ömür dolmaz.










İnsanlar vardır; sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak başlı başına bir mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.













İnsanlar vardır; çeşit çeşit, tip tip.
Her biri başka bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, doğruyu bulmalı.
Her şeyden önemlisi insan, insan olmalı...







İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.
Boşa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her şey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dışı birdir çekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranışı candan...



Can YÜCEL

This entry was posted on 1.10.2009 at Perşembe, Ekim 01, 2009 and is filed under , , . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

6 yorum

Sevgili asuman,
düsündümde bir insanda hepsi birden olabilirmi?
neden? diyecek olursan, bazen bir insani taniyorsun sana cok iyi gelirken bir baskasi hicte iyi seyler düsünmüyor o kisi hakkinda.
Yada birisi senin bir özelligini cok severken bir baskasi ayni özellikten dolayi kiriliyor sana.
Mesela beni cok dobra bulan arkadaslarimin yani sira bazi kisiler ukala gibi algilar.
Bazilari beni cok asaletli gibi görürken bir kisim insanlar kendini begenmis der.
Bunu uzatabilirim.
Bana sorarsan bende kendimi sadece insan diye tanimlarim.
Bazen derin,bazen sig, bazen firtinali bazen sakin.bazen cosan bazen susan.
Bu karsimdaki kisiye ve davranislara göre degisebiliyor.
O halde hepsi birden mevcut galiba bende.
Ben bile bilemedim simdi:)
sevgiler

1 Ekim 2009 03:40

Sevgili Sünter,
Kendini çok güzel tanımlamışsın uzun uzun satırlarında. Her ne kadar sonunda ben de bilemedim desen de...
Çok teşekkür ederim.
Hepimiz insanız ve dostlarımızın mükemmel insanlar olmasını beklemiyecek kadar yaşamışlığımız var.
Ancak tek bir kriter hepimizin olmazsa olmazı sanıyorum. O da "güvenilirlik"..
Sevgiler...

1 Ekim 2009 12:34

Boşa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her şey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dışı birdir çekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranışı candan...


Bu dizelerde seni gördüm ben..
Harika bir post olmuş, kutlarım ayrıca..
Sevgilerimle Asucuğum..

1 Ekim 2009 12:44

Çok teşekkürler Zeugma'cığım...
Onur duydum.
Bu günlerde; herkesin diğerinde kusur aradığı, bulunca sevindiği, herkesin "en üstün benim" edasıyla dolaştığı, karşısındakini enine boyuna tanımadan, bunun için hiç çaba sarfetmeden yargıladığı, kendisine yaklaşanı da şüpheyle karşıladığı, kendisina atılan her adımda kötü niyet arayan insanların sayısının arttığı şu dönemde, sevgini ve güvenini ruhuma çivi gibi çaktın.
Bu cesaretin ve öz güvenin için seni ayrıca kutluyorum.
Duygularını da aynen iade ediyorum.
Hep sevgi ile kal...

1 Ekim 2009 13:15

Hayranıyım bu adamın,
Babası ayrı değer, kendi ayrı değer.
Sevgilerimle...

2 Ekim 2009 00:20

Teşekkürler Nur'cum,

Can Yücel'i sevmemek mümkün mü. Babası ayrı bir değerdi. Kızı ayrı bir değer. Yapıtlarıyla, duruşuyla..
Teşekkürler, sevgiler...

2 Ekim 2009 01:09

Yorum Gönder

Blog Widget by LinkWithin