Yüz yıllık yalnızlık  

Posted by Asuman Yelen in , ,

Can YELEN, Ağustos 2010 Olympos-Antalya



Güzelim benim.


Yol yorgunum.


Hayat yorgunum.


Satırlarca, sayfalarca yazsam, bana hissettirdiklerini kabil değil anlatamam.


O kadar önemli, o kadar anlamlısın ki benim için...


Bakma sen çoluk çocuğun alaylarına, küçük tekmelerine.


Onların gözünde sadece hareket eden tuhaf bir top olabilirsin.


Okulda seni


Sürünerek yaşayan,


Yaşarken de evini sırtında taşıyan bir hayvan olarak tanımlayıp geçerler.


Ben de o kadar öğrenmiştim seni.


Tozlu Anadolu sokaklarında kim bilir kaç kez bakmış da görmeden geçmiştim dostlarının

yanından, kanıksayarak.



Neşeli, bol renkli, bol gençli bir grup tatil fotoğrafının arasında çekiverdin beni kendine.


Niçin takılıp kaldım bilmiyorum.


Niçin her bakışımda gözlerim doluyor, hadi itiraf edeyim


eni konu ağlıyorum, anlamış değilim.

Bir ekran boyu büyütüp inceledim.


Kalın kabuğunla, yıpranmışlığınla, yaşamışlığınla....


Bol çizgili, sarkık yüzünle...


Muzip bakışların, alaylı tebessümünle...


O sakin, görmüş-geçirmiş, bilge halinle


Öyle tanıdık, öyle güzeldin ki...


Öyle tanıdık, öyle güzelsin ki...

This entry was posted on 15.09.2010 at Çarşamba, Eylül 15, 2010 and is filed under , , . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

10 yorum

Fotoğrafa söyleyecek bir şey bulamıyorum. Şuan canlı canlı bana bakıyormuş gibi. Dizelerde bir harika. Çok hoş bir paylaşım teşekkür ederim.

Sevgiler...

15 Eylül 2010 09:33

Ne güzel yazmışsın,ne hüzünlü ve ne gerçek.
O yüzündeki masum ama güçlü bakış ne kadar etkiliyor değil mi insanı?

15 Eylül 2010 09:52

biz ailece bayılırız kaplumbağalara... hatat evini sırtında taşıyabildiği için idolümdür:)

15 Eylül 2010 13:21

Ne güzel sözler bunlar. Ama en çok ona "bilge"liği yakıştırdım.Nasılda hak ediyor.

15 Eylül 2010 14:24

Kaplumbağaları çok sakin ve mahsun bulurum bende.O kadar güzel anlatmışsınız ki...Ayrıca fotoğrafta bilge bir suratta yok değil hani :)

15 Eylül 2010 14:50

Bir fotoğraftan böyle güzel bir yazı çıkması muhteşem.

15 Eylül 2010 16:12

Sevgili dostlarım,
İlknur,
Buğday Tanesi,
Laleninbahçesi,
Hüznün tadı,
Dalgaları Aşmak,
Sisyhphos,
Yorumlarınız için çok teşekkür ederim.
Yeğenimin tatil resimlerini keyifle izlerken, bu müthiş resim beni fena halde etkiledi.

Benim "her zamanki şüpheciler" adını koyduğum, yaşamın karanlık arka bahçesindeki bir takım gayretkeşlerin "hmm. yine duygu sömürüsü..." şekindeki yorumlarını önemsemesem de samimi olarak kötü bir ruh halinde olduğumu düşünüp üzülebilecek dostlarıma, bu kaplumbağanın ne tipiyle ne de bilgeliğiyle uzaktan yakından bir ilgim olmadığını keyfimin de her zamankinden daha da yerinde olduğunu belirtmek istiyorum:))
Ben seyrettiğim en komik tiyatro oyununu bile ayakta alkışlarken gözyaşı dökerim.
Herkese öneriyorum. Bu fotoğrafa dikkatle ve bütün ruhunuzla bakın.
Size de müthiş şeyler çağrıştırdığını göreceksiniz.

15 Eylül 2010 20:40

Hemede o kadar güzel va masum, çok severim. Gerçi sevmediğim hayvan yoktur ki!
Onların dünyasını bizimkinden daha gerçekçi buluyorum biliyormusun?

Bahçeli evimizde bir tane vardı, çocuklarımın arkadaşı, bizim arkadaşımızdı. Onunla konuşur sever kendimize göre de beslerdik.

Halısın Asuman'cım çok şey anlatıyor bu fotoğraf!!!

16 Eylül 2010 01:49

Asuman hanım valla süpersiniz.
Dizelerinizi okumadan önce fotoğraf da sadece kaplumbağa görmüştüm. Oysa şimdi bir sürü şey. Teşekkürler, sevgiler.

16 Eylül 2010 13:12

Sevgili Nur ve
Sevgili Güngör,
Çok teşekkürler...
Anlaşılıyor olmak, ortak duyguyu yakalamak çok güzel :)))
Sevgiler...

16 Eylül 2010 22:54

Yorum Gönder

Blog Widget by LinkWithin