53 yıl sonra...  

Posted by Asuman Yelen







Çok eskiden aile fertleri eğer evde iseler bir arada otururlardı.

Çok eskiden Pazar günleri radyoda Klâsik Batı Müziği programı olurdu.

Ve çalanların arasında çoğunlukla Bhrams' ın 5 numaralı Macar Dansı olurdu.

Ve bu müziği dinlemek biz çocuklar için müthiş bir keyfti.

Her seferinde çizgili pijamasıyla (hep çizgili pijama giydi o dönemin çoğu babaları

gibi)  uzandığı yerde gazetesini ya da kitabını okurken müziğin temposuna uygun

olarak önce yavaştan sonra giderek hızlanan bir tempoyla ayağını sallamasını

biz çocuklar izleyip kıkırdaşırdık. Zaman içinde o, bunu farkettikten sonra bunu daha da

abartılı yaparak kıkırdaşmalarımızı kahkahalara çevirmişti ve bu eğlenceyi de sık sık

tekrarlar olmuştuk.

Babam...

Bu ve bu gibi bir çok şeyle o günlerde evlatlarını varlığınla mutlu ettiğin için,

yokluğunda bile bu gün beni, bu anı ve tüm diğer benzerleriyle gülümsetebildiğin için

bir kez daha minnetimi belirtmek istedim.


Seni sevmekten hiç vazgeçmedim Güzel Babam..

Blog Widget by LinkWithin