Ne güzel. Rahatlatıyor seni ütü Ben hiç sevmem biliyormusun? Seçe seçe ütülerim. Yastık kılıflarını ütülerim. Çarşafları güzelce katlayıp kaldırırım mesela. Kimse duymasın. Hele her şeyi ütüleyen annem hiç duymasın...

Çarşafları ben de artık ütülemiyorum. Eskiden tek kattan ütülerdim. Aslında ben de çok sevmem. Ö yüzden birikiyor daha da zorlaşıyor. Her iş gibi iş başlamakta:)

"Yaşamımda düzeltebildiğim, düzeltebileceğim bu bez yığınından başka hiç bir şey yok."
Ne kadar doğru acaba dedim hemen ütüye mi kalksam, ama o kadar hıncım var ki ütü beni kesmez:))
Güzel bir hafta dilerim canım...

Kesebildiği kadar Nur' cum. Elimden gelen budur. Elimi düzeltmek üzere neye atasam birileri başka bir tarafından hırpalıyor. Ben yıldım.
Senin de haftan güzel geçsin arkadaşım...

bir arkadasimda ne zaman esine kizsa hamur yogururdu. Öyle yumruklaya yumruklaya hamur iyice özlesir süper pogacalar cikardi ortaya:))

Annemler de benzer bir hikaye anlatırdı. Kadın eşini çok sevdiği için çamaşırlarını okşayarak yıkarmış. Kaynanasınınkini ise öfkeyle sert sert. Tabii sonuçtan kaynana son derece memnun olurmuş. Sakız gibi çamaşırlar :))

Bu sanırım biraz benim bunaldığım zaman hemen elime cif ve skocth bride alıp mutfakta duvarlara kadar ovmam gibi bir şey. O da beni rahatlatıyor hep. Sanki tezgahlar duvarlar ışıldadıkça ve ben elimde bezi habire hışımla sürttükçe beni bunaltan sebeb kaybolacakmış gibi.

Ama Asucum bir yerden sonra yaşamı düzeltmek değil de geçmişi kabullenip anı da yaşamak gerekiyor sanırım. Ben öyle yapıyorum bir süredir. kendimi işe güce kitaba oyuna , neyse herhangi kafamı oyalayacak bir şeye boğup mümkün olduğunca az düşünüp sadece anı yaşıyorum.

Herkesin kendine göre bir yöntemi var demek.
Şu senin ikinci paragrafı uygulamanın zamanı geldi de geçiyor galiba :)) Haklısın Sis' cim. Çak.

Ben de çakcam ben de (şımardım yine:)
İşin en tuhafı ev işlerinden ölesiye nefret eden ben eğer hava çok sıcak ve o gün ellerim uyuşuk değilse ütüyü severim. Şu anda da koca bir yığın beni bekliyor.
Yaşamımda düzeltemediğim şeyleri bozuk bırakıp yok saymaya karar verdim ben Asucum, gittiği yere kadar, yeter ki sağlıklar düzgün olsun.
Güneşli antalya'dan selam diyeceğim ama ufukta bulutlar görünüyor, belki öğleden sonra yağar. Sevgiyle...

Sen de çak Leylak' cım.En doğrusu kabullenmek, fazla önemsememek ve dosdoğru ileriye bakmak. Bekleyen çamaşırların perişan görüntüsünden olsa gerek ütüye başlamak zor geliyor insana. Düzelince, katlayıp üstüste istiflendikçe ya da pırıl pırıl dolaba asılınca yaptıkça yapası geliyor insanın.
İstanbul da bulutlu ve sıkıntılı. Bende temizlik var.
Güneşli günlere...

Asucum, seni mimledim. Seveceğini düşünüyorum konusunu: "Ben Küçükken". Sayfama gel:)

Bi geliim bakiim...

bizim evde ütüyü babam güzel yapar:)
hepimizden düzgün yapıyor.gençliğinde terzinin yanında çalışmış.dikişten de anlıyor biraz:) ellerine sağlık Asuman ablacım.Umarım hayatında her şey istediğin şekilde,kıvamda olur.sevgilerimle.

Bu arada itiraf edeyim ben ev işi sevmem.sizin yazınızı ve yorumları anneme okuyunca kızım bak arkadaşların yapıyormuş sen de yap,öğren dedi:))

Galiba ütü konusunda erkekler biraz daha titiz ve becerikli Kamikaze' cim.
Çok teşekkür ederim güzel dileklerin için.
Bu arada annenle başını derde soktuğum için üzgünüm :))
Sevgiler...

Keşke hayatın kırışıklıklarını da bez parçaları kadar kolay düzeltebilseydik.
Sevgilerimi bırakıyorum Asuman hanım.Yine çok güzel yazmışsınız.

yok yok önemli değil Asuman ablacım:) doğruları söyler her zaman anneler:)

Keşke Güngör' cüm.Ama bu gün burada blogger dostları bu kırışıklıkları kafaya takmamak konusunda karar aldık. En güzeli bu galiba...
Öpüyorum seni...

Ne güzel bir ironi olmuş bu yazı. Galiba ben de ütüyü onun için seviyorum. Asıl evde kafam meşgülse elinde eldivenler yerleri silerken bulabilirsin beni. Bizim evde herkes bu durumu bilir. bana pek dokunmazlar ta ki yerler pırıl pırıl olana kadar(!)

Kulübe hoşgeldin Defne' cim.
Tüm aksaklıkları öylece kendi haline bırakıyor, düzeltmeye çalışmaktan vazgeçiyoruz. Dikkati evlere, işlere yoğunlaştırıyoruz.Evler de bu sayede pırıl pırıl oluyor. Beyinler ruhlar da...Bizi bizim kadar kim düşünebilir ki...

Asuman ablacım sizin ve ailenizin regaib kandili mübarek olsun.Allah dualarımızı kabul eylesin.

Amin Kamikaze' ciğim. Cümlemizin.
Çok teşekkür ederim Canım...