Güzel fotolarla ne çok şey anlatmışsın. Çok hoş.

Bu gün Paçoz' u gezdirırken esinlendim. Cep telefonuyla bunu hazırlamayı düşünerek
çektim fotoğrafları:)

Yan tarafta, izlediklerim listesinde fotolar görünmüyordu, yeşilmişik, sararmışık falan diye okuynca "amaney" dedim, "Asu bizden bahsediyor eyvahlar olsun". Blogu açınca gördüm ki ağaçlarmış, oh rahatladım be:))))

Yok Leylak' cım, son derece keyifle hazırladım. Cep resimleri.Ağaçları öyle gözümün önünde sıra sıra görünce
yeni de Derya Köroğlu' yla Yekta Kopan söyleşisi izlemiştim...

Aynısınım fotolamış sermişsin önüme, hıhh işte bu dedim kendi kendime, çözemiyordum günlerce bu ne diye:))

O halde baharda aynen çiçek açacaksın demektir. Böyle düşün
caanım Nur' cum...Öpüldünüz.

bitmemeli Asuman Hanım.. daha ne renkler vardır kimbilir keşfedilecek!görülecek!.baharın gülleri mevsimsiz de açabilir yürekte:)
çok güzel yakalamış ve anlatmışsınız doğadaki renklerde yaşamın gizini!
çok anlamlıydı...

Sonbaharla benim asla sorunum olamaz Sevgili Esmir. Hiç bir olumsuzluk da barındırmaz bana göre. Yapraklar dallarda olmayabilir. Yerlerde de çok güzeller. Renkler hele bir de yağmurla ıslanıp canlanınca... Hatta fosilleşip toprağa karışınca...
Zaten yaşamla buluştuğu nokta da tam burada. Yaşam da yaşadıkça zenginleşmiyor mu...Sorun her dönemde var.

Bizde o ağaçlar gibi olabilseydik Asumancım.Tekrar tekrar yenilenebiseydik.

İçindeymişik :)

Lalecim belki de o ağaçlar orada öylece ve biteviye durmaktan şikâ yetçidirler. Belki onlar da yeni dünyalar keşfetmeyi istemekteler:)

Ve mutluymuşuk:)