Uzunca bir aradan sonra.  

Posted by Asuman Yelen in , , ,


Bu gün, bir saat önce Abidin Dino'ya o çok bilinen soruyu sorsalar, cevap olarak, " evet dostlar, biraz önce Asu ile Paçoz' unu başbaşa gezinti yaparken görüntüledim " derdi.

Evet efendim. Bu gün bir yılı aşkın bir süreden sonra ilk defa Paçoz' la başbaşa sokağa çıktık. Yarım saat dolaştık. Çocuklar etrafımıza toplandılar. Hepsi büyümüş. Kızlar güzelleşmiş oğlanlar çirkinleşmiş. Tabii ya neredeyse birbuçuk yıl. O da ben de o kadar mutluyduk ki. O sürekli kuyruğunu bir sağ bir sol salladı durdu. Ben de önüme gelene sırıttım. Tanıyanlar geçmiş olsun dediler. Neredeyse on yıldır bizi birlikte görmeye alışan dostlarım sevinçlerini dile getirdiler.

İlahi düzen hiç şaşmıyor. Büyük üzüntülerin arkasından büyük mutluluklar, küçük sıkıntıların arkasından hoş sürprizler yaşanıyor. Dostlar ayağım galiba iyileşiyor:)))

Bir yerlerde okumuştum. Birine sormuşlar, en sevdiğin gün hangisi diye. Pazartesi demiş. Aman
n'apıyorsun hafta sonundan sonra okul iş güç. Biliyorum demiş beriki. Bir sonraki pazartesiye en uzak gün olduğu için seviyorum zaten. İnsan sıkıntılarına da gelecek güzel günler için katlanıyor.

Bu gün bana bu gücü, bu sağlığı ve bu cesareti veren Allah' ıma sonsuz şükürler olsun...

Sağlık ve mutlulukla kalın...

Çabucak arayıp bulduğum yukarıdaki resim sanırım 6-7 yıl öncesine ait.

This entry was posted on 1.08.2009 at Cumartesi, Ağustos 01, 2009 and is filed under , , , . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

15 yorum

mutlu olmanıza ben de mutlu oldum Asuman hanım. anladığım kadarıyla ayakla ilgili sağlık sorunu yaşadınız. Allah bir daha göstermesin, hep güzel ve sağlıklı günler yaşayın sevdikleriniz ve Paçoz'la birlikte. Sevgiler...

1 Ağustos 2009 21:30

Evet Nurşen Hanım.
Ayağımda, bir yılı aşkın bir süredir beni epey üzen bir rahatsızlığım vardı.Yaklaşık bir hafta önce bastonsuz çıkmaya başladım.Paçoz'u çıkarmak biraz riskliydi. Ani hareket ederse zorlanacağımdan korkuyordum. Ama sevgili dostum benim tempoma sevgi ve içgüdüyle mükemmel ayak uydurdu. Sorunsuz döndük.
İlginize teşekkür ederim.
Sevgiyle kalın.

1 Ağustos 2009 22:24

Sevgili Asuman,
(Umarım bu samimi hitabla rahatsızlık vermem.)
Öncelikle çok geçmiş olsun, ayak ve bacak, yürüyememe son derece zor bir koşul. Bunu bende yaşamışlığımdan ve halen yaşamamdan biliyorum. Dizlerim bazen beni taşıyamıyor ve belimde ona yardımcı oluyor, gerçi ben onlarla iyi geçinmeye çalışıyorum ama bazen diretiyorlar...
Umarım şimdi daha iyisindir. Paçozun dostluğu ve yaşam çoşkusu daha iyiye götürecektir inşallah...
Bloğuma uğraman ve yorumun beni çok mutlu etti, teşekkür ederim.
Babam konulu yazıma bıraktığın yoruma ise şu an halen gözyaşlarımla cevap yazmaya çalışıyorum.
Zaten baba kelimesi bile beni ağlatmaya yetiyor. Ve senin yaşamındaki baban beni nedense çok etkiledi.
Ortak noktamız babalarımız, bir daha asla sahip olamayacağımız tek erkek.
Ben annemi fazla yaşamadım ama babam benim arkadaşım, sırdaşım ve herşeyimdi. Onunla doya doya 32 sene geçirdim ama yetmedi.
Haklısın, yaşamı zordu, çünkü sessiz,sabırlı,hoşgörülü, saygılı ve sevgi doluydu!!!
Ve
seni tanıdığıma çok sevindim.
Sevgiyle, sevdiklerinle kal...

2 Ağustos 2009 01:01

Yaşamın Kıyısında,
Öncelikle o samimi hitap beni çok mutlu eder.
Sağlık dileklerin için çok teşekkür ederim.Sen de en kısa zamanda ağrılarından kurtulursun umarım.
Senin blogunda gezinmek beni de çok mutlu etti.Üslubun, yaşam tarzın, zevklerin..Bir ruh arkadaşıyla daha karşılaşmak,beni de çok heyecanlandırdı.Ben de seni tanıdığım için kendimi çok şanslı hissediyorum.
Önümüzdeki günlerde ve çok ilerisinde hep mutlu ve güzel şeyler paylaşmak dileğiyle.

Hep sevgiyle Kal...

2 Ağustos 2009 01:28

merhabalar.
sevgili yaşamın kıyısından nurcuğuma uğrayıp, dönüşte ise :
bu sıcak huzurlu kapınızdan içeri müsadenizle başımı uzatabilirmiyim diye bakmak istedim :)..
çok keyif ve hatta öğreti aldığım bir post bu ..
sağlık keyif ve güzellikler diliyerek ayrılıyorum.
sevgilerimle.....

2 Ağustos 2009 15:55

Canım; Rahatsızlığının düzelmeye başlaması beni çok sevindirdi. Tamamen iyileşmiştir ve bir daha rahatsız etmez seni umarım.
Ben de Sevgili Yaşamın Kıyısında gibi diz ve bel rahatsızlığı çekiyorum. Çok iyi bilirim ne zor olduğunu.
Paçoz da çok akıllı bir köpekmiş sahibini üzmemiş.

Sevgiler

2 Ağustos 2009 16:32

Bir Dut Masalı,
Hoş geldiniz....
Ziyaretiniz beni çok mutlu etti.
Sevgi dolu, iyi niyetli dostlara kapım her zaman ve ardına kadar açık...
Güzel söz ve iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim.

Hep sevgiyle kalın...

2 Ağustos 2009 16:56

Çınarcığım,
Gerçekten, son on beş gündür kendimi çok daha iyi hissediyorum. Galiba Altınoluk çok iyi geldi. Bu arada sen ve diz-bel ağrıları olan herkes için çok mükemmel bir iklim olduğunu ısrarla söyleyebilirim.
Geçen yıl bu zamanlara göre çok iyi durumdayım. Fazla iş yapınca (ayakta) bazen nüksetse de buna çok şükür diyorum. Senin de en kısa zamanda ağrılarından kurtulmanı diliyorum.
Sevgiler canikom...

2 Ağustos 2009 17:11

Sevgili Asuman,
cok sevindim ayaginin düzelmesine.Insanin cani agridigi yerdedir derler ama ayak bel agrisi insanin hareketini kisitlayan bir sey oldugu icin sanki biraz daha mi kötüdür?ama neyseki iyilesmeye dogru yol almaya baslamis.
Demek Altinoluktasin. Havasi suyu iyi gelmis.
Birde fikra harikaymis.Hayata böyle bakmak an güzeli.
sevgiler.

4 Ağustos 2009 00:55

Simdi sevindim desem yalan olacak:)

Ama senin mutlu olmana sevindim.Bak bu yalan olmadi:)

4 Ağustos 2009 00:57

Az önce yanlis yaziya yorum gönderdim:)
Gülme komsuna gelir basina sözü bosuna degilmis.Daha gecenlerde benzer bir durum yüzünden Cinara gülmüstüm:)

4 Ağustos 2009 01:02

Çınar'ı ben de gördüm ve güldüm. Aman tanrım sıra bana mı geldi yoksa:))
Sevgili Sünter, Altınoluğa 5-6 gün bir gitmiştim geçenlerde. Onu kasdettim. Benim senelik tatilim bir haftayı geçmez.(Seyahati kastediyorum). Benim belimde şimdilik bir sorun yok. Bileğim rahatsız. Ama kilo almaya devam edersem, belimin de eli kulağındadır.
Güzel dileklerin için çok teşekkür ederim. Öptüm...

4 Ağustos 2009 01:30

Eh üc vakte kadar, hazir ol:))

4 Ağustos 2009 01:45

:)))))))))

4 Ağustos 2009 01:48

Tabi ben blogları gecikmeli okuduğum için şimdi öğreniyorum. :(

Çok güzel bir haber bu . :)

Sizin ve paçozun adına çok sevindim.Hislerim beni yine yanıltmadı.Sizi ve dostunuzu tebrik ediyorum. :)

11 Ağustos 2009 23:40

Yorum Gönder

Blog Widget by LinkWithin