Hareket etmek, her an sana rastlamaktır , yolcu kardeş!
Bu, ayaklarının sesine şarkı söylemektir.
Nefesinin değdiği kimse, sahilin sığınağının yanından kaymaz. O rüzgara pervasız bir yelken açar ve çırpıntılı sulara gider.
Kapılarını ardına kadar açan ve ileriye doğru yürüyen kimse, senin selamını alır.
O, kârını saymak, zararına acımak için beklemez; kalbi yürüyüşünün davulunu çalar. Zira bu, her adımda seninle birlikte yürümek içindir, yolcu kardeş!
TAGORE
Yeni yılda yeni sayfaya küçük bir not:Benim şarkılarım tükendi, onlar kâr zarar hesabı yapmak için kendi koylarına çekip gittiler.
Geride hiç iz bırakmadılar...
Ben başka ayakların seslerine uydurarak sesimi, yürümeye ve şarkı söylemeye devam edeceğim, nefesimin değeceğini hayal ederek başka yolculara, açık denize ve rüzgara karşı kalbim davul çalarak...
This entry was posted
on 5.01.2010
at Salı, Ocak 05, 2010
and is filed under
dostluk,
sevgi,
yaşam
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
