Güz Günü
Tanrım: zamanıdır şimdi. Yaz çok müthişti.
Güneş saatinin üstüne bırak gölgeni,
ve estir tarlaların yellerini.
Emret son meyvelere olgunlaşmayı;
güneysi iki gün daha ver onlara,
davet et onları tamamlanmaya
ve devam ettir ağır şarabın son tadını.
Şimdi yuvası olmayanlar, kuramayacaklar bundan sonra.
Şimdi yalnız olanlar, daha bir hayli yalnız kalacaklar,
bakacaklar, okuyacaklar, uzun mektuplar yazacaklar
ve caddede bir aşağı bir yukarı huzursuzca
dolanacaklar, sürüklenirken yapraklar.
Rainer Maria Rilke (1875-1927)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
This entry was posted
on 16.09.2009
at Çarşamba, Eylül 16, 2009
and is filed under
güz,
şiir
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
