Bugün, kadın- erkek, genç- yaşlı, bebeden dedeye bir salon dolusu insan, yine çok güzel

bir koro ve usta sazlar eşliğinde en büyük ustalardan birinin Sadettin Kaynak' ın

tam yirmi üç birbirindern güzel bestesini dev bir koro halinde paylaştık. Tabii resimdeki

minik delikanlı lisan bilmediği için sessizce dinledi.



Çok güzel, çok duygulu bir gündü...


Önce gözlerimi kapadım, çocukluğuma, radyo günlerime gittim.

Susadım, ırmak aradım.

İpek kanatlı seher rüzgârını yâre yolladım.

Bu günlerden çok evvel, sevdiklerime "ah hep benim olsanız" dediğim günlerden

bu güne,

su gibi akıp giden zamanı düşündüm...

Coşkun sular gibi akmak isteyen, kendine her göz kırpana koşan deli gönülle

gırgır geçtim.

Yavaş yavaş minesi solan günümün ufkuna daldım.

Yeşil gözlerin ufkunda bahara ermeyi özledim.

Sonra nedense dertlendim, incinen ruhumu hicranımla sarmaladım.

Ve gönlüme bin hüzün çöktü.

Gamla olan ülfetimi sorguladım.

Derin uykulara dalan içli sevdalarımı düşledim.

Sonra düşten uyandım. Silkinip bu güne döndüm.

Ve gönlüm neler neler istedi.

Seher yeli gibi daldan dala esmek....

Bahar seli gibi coşmak...

Lacivert kanatlı kumru olmak istedim.





Sonra...

Yine her zamanki coşkusuyla, güler yüzüyle arkadaşlarının arasında şarkısını

söyleyen tüm dünyaların en tatlı kızkardeşiyle karşılaştı gözlerimiz.

"İşte seni seven benim" diyordu....