evet...yaşam, böyle birşey işte...

Bizim hasta ameliyat oldu dün, 24 saat uyuttular ve ne mutlu ki akşama doğru uyanmış, konuşmuş ve hareket ettirebilmiş elini kolunu. Sevinçten haberi aldığım alışveriş merkezinde herkesin ortasında ağlayıverdim telefonda. Umarım bir sorun çıkmadan kalan süreyi de atlatır. Allah tüm hastalara yardımcı olsun, en çok da gençleri esirgesin.
Ölen beyefendiye rahmet diliyorum. Sizin de en kötü gününüz o gününüz gibi olsun inşallah...

Aynur Hanım, hoş geldiniz bloguma.

Biraz tatlı, biraz acı.
Gittiği yere kadar...

Leylak' cığım önce geçmiş olsun.
Umarım tümüyle atlatır.
Komşum üç senedir rahatsızdı. Çok da sıkıntılı bir süreç yaşıyordu. Ama kaybı ani oldu.
Allah hepimize güzel günler göstersin...

bugün defne joy haberi ve başka 2 bloggerda duyduğum ölüm haberi bana tekrar hatırlattı ki: kocaman sandığımız ve uğruna fazla kafa yorduğumuz hayat aslında bir varmış br yokmuş...

Sevgili Deli Anne,
Maalesef bunu bize unutturan da hatırlatan da hayatın ta kendisi.
Biz gafiller de dönüp dönüp aytnı hataya düşüyoruz.

Bazı kahkahalarımız (ki hayımda hiç kahkaha atmadım,bilmem de nasıl atılır)ulaşabildiği yere uzaklardan acı çığlıklarla karşılaşıp harmanlaşıyordur! diye hep düşünmüşümdür. Kelimeler çok uzun oldu ama başka yolla anlatmayı beceremedim ama sen beni anladın arkadaşım, bunu hissediyorum.
Günlerdir ufak bir operasyon için hastanelerde geziyorum, çok acılı insanlar gördüm, kayıplar gördüm.
İşte tamda yazdığın bu yazı gibi dışarı çıkınca sokaklarda şakalaşan, gülenler.
Yaşam böyle bir şey işte!!!
Ebediyete giden beyefendiye de allahtan rahmet kederli ailesinede sabır dilerim.
Sevgiler...

Sevgili Nur,
Asık suratlı insanlara hep kızardım da şimdi ara ara düşünüyorum kimbilir ne sebebi vardır diye.
Canım, inşallah önemli bir şey değildir seni hastanere götüren rahatsızlığın. Kısa zamanda iyileşmeni diliyorum.
Sevgiler...

:((

kim demiş hatırlamıyorum şimdi. Biraz amiyane olacak ama. Fransızcadan çeviriyle aklımda. " yaşam hayatta görüp tadabileceğiniz en yıllanmış or..spudur"
Yaşam cidden bu işte. Birine gülüp verirken saatine öbüründen alabilen.

Bunu muhtemelen Baudelaire söylemiştir.Hem yaşamı hem de 'o hanımları' en acımasızca tanımlayan bir o var bildiğim.
Ama Sis, zaman zaman sıra ile hepsi yaşandığına göre burada bir haksızlık yok. Tabii kötüyü yaşarken bunu kabullenmek çok zor ama...

Yaşam bazen kötü bir şaka gibi...

Yaşama o kadar sıkı yapışmışız ki hiç gitmeyecekmiş gibi. Hayatta herşey bu dünyadan ibaretmiş gibi. Evet acı haberler bunlar ama ben ders çıkarmaya çalışıyorum sevdiklerime daha sıkı sarılmak için. Hayatın karmaşasında rutininde özel olan insanları, özel olan duyguları unutuyoruz. Hayat sadece yarıştan koşturmacadan ibaret değil gideceğiz bir gün elbet arada hatırlamak gerek...

Evet Lale, bir türlü alışamadığımız bir şaka...

Evet İlknur' cum. Bunlar aklımızın bir köşesinde hep durması gereken şeyler...

Asuman Abla,iyi ve kötü kadar birbirine zıt olan iki kelimenin aynı anda başkalalrınca yaşanması işte. Hiç de klişe değil bence söylediğin...

Klişe olması hep aynı kalıpla ifade ediliyor olmasından belki ama ilk akla gelen de bu Buğday Tanesi.
En basit ve özet haliyle bu.