"Ağlama yüreğim yar gelmez
Gelse de artık fark etmez
Ha döndü dönecek ömür bitiyor
Kış ortasında bahar gelmez."
Benim takıldığım kış ortasındaki bahar keyfiyeti.
İşin duygusal yanının biraz karışık olduğunu söyleyebilirim.
Biraz eğlenceli, biraz hüzünlü.
En çok da komik.
Gençler ve çocuklar benimle yaşıt gibiler. Onlarla iyi anlaşıyorum.
Onlarla, hayvandan, havadan, sudan konuşuyorum.
Benim yaşımdakiler çok yaşlı sanki.
Hepsinden daha cahil, daha aptal, daha beceriksiz gibiyim.
Ne tuhaf.
15-16 yaşlarımdayken, yaşlılarla iyi anlaşırdım.
Onlarla yaşamdan, şiirden, müzikten konuşurdum.
Benim yaşımdakiler çok çocuktu sanki.
Benden daha cahil, daha aptal, daha beceriksiz gibiydiler.
Bir de işin başka boyutu var.
Bu hepsinden komik ama bir o kadar da acıklı :) :(
Şubat ortasında bu bahar havası, ruhumu coştururken
bedenimi allak bullak ediyor.
Eklem yerlerim, belim, sırtım ağrılar içinde, şaşkın.
Metabolizmam dumura uğramış vaziyette.
Boynum başımı , bacaklarım vücudumu taşıyamamanın aczi içinde.
Midem, barsaklarım karnımın içinde düet yapmaktalar.
Söyledikleri şarkı;
"Neler oluyor sana, bana neler oluyor dostum,
neler oluyor bize, bize neler oluyooor?"
Eveet ne diyordu şarkı???
"Kış ortasında bahar gelmeeez.
Gelse de artık kâr etmeeez."