Ey kanmayan kalb, senin küçük gül avcuna koymak için, dünyayı bir yemiş gibi gökten koparayım mı?
Herşeyi bir tarafa bırakıp her gün bu postu yayınlamak istiyorum. Ve herkesin her gün bu yazıyı okumasını.....
Sevgiyle kalın..
2009 da hazırladığım bu postu gereğini yapıp bir kez daha yayınlamak geldi içimden.
Önce kendim için.
Bu çocuğun mutluluğu bana yaşama sevinci veriyor. Beni umutlandırıyor. Neşelendiriyor.
Sorunlarımı unutturuyor.
Üzerimde 'plasebo etkisi' yaratıyor.