Bu akşamki avokado salatam
Cuma günü dostlarla birlikteydik.
En eskisi 68 yılından beri tanıdığım bir dost. Ablamın çalışmaya başladığı yılllardan. Ben onu Lisa
Minelli' ye benzetirdim o zamanlar. Kısa kesilmiş saçları, kalın eye linerleri ve mini etekleriyle çok hoşuma giderdi. Yakışıklı ve konuşkan eşiyle son derece uyumlu bir çifttiler. Evlerinde çok eksikleri vardı ama olmazsa olmaz Dual Pikapları ve ne yapıp edip aldıkları uzun çalarları baş köşedeydi. Kocasıyla birlikte mutfağa girerler, örtülü masada, o dönemde meşhur olan melamin tabaklarıyla ev yapımı Adana kebabı ve bol salata benzeri yemekler ikram ederlerdi. Sonra yer minderlerine oturur yüksek volümlü Santana dinlerdik. Onlar da bize gelirlerdi sık sık. Bu sefer bizim Dual' de Mantovanni, James Last, Paul Mauriat ve Los İndios dinlerdik.
Diğerleri de 70 li yıllardan emekli olana kadar ablamla çalışmış olan, hastalığında da onu hiç yalnız bırakmayan, benim yaşıtım dostlar.
Onlarla da sık sık ve en çok da bizde toplanılırdı. Ablamlar dışarda da çok toplanırlar, birlikte sinemaya tiyatroya ya da izinlerde seyahatlere giderlerdi. Ben de kendi arkadaşlarımla birlikte olurdum daha çok. Son on yılda da bu grupla hiç aksatmadan her ay buluşmayı sürdürdük.
Yine kurumumuzun Kalamış' taki lokalindeydik. Yedik, içtik, güldük eğlendik, geçmişten bugünden konuştuk. Sonra içimizden biri "ne iyi ediyoruz bu toplantıları yapmakla " dedi.
"Her seferi bir öncekinden daha coşkulu, daha anlamlı oluyor sanki."
Hep birlikte ve yürekten onayladık.
Anılarla, yaşanmışlıklarla, müzikle, sohbetle, göz yaşları ve kahkahalarla geçirilmiş kırk yılın semeresi bu huzurlu 3-5 saat.
Gittikçe tahammül edilmez hale gelen yaşamımızı çekilir kılan, böyle dostlar ve dostluklar işte.
Bugün de bir tanesi yeni işine başlayan, diğeri de Şubat' ta başlamak üzere anlaşan iki yeğenimin
yeni işlerini kutlamak üzere benim evde toplandık. Epeydir bir arada olamıyorduk. Geç vakitlere kadar oturduk konuştuk. Delikanlılar davudi sesleriyle hayli gürültü kopardılar. Paçoz da havlarıyla altta kalmadı doğrusu.
Böyle güzel şeyler için bir araya gelmek çok güzel.
Özetle, çok güzel bir hafta sonuydu...
Herkese güzellikler dilerim...
Bu gün de
This entry was posted
on 23.01.2011
at Pazar, Ocak 23, 2011
and is filed under
birliktelik,
mutluluk,
yaşam
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
