İyi ki varsın Rayuş...


Dünyanın en tatlı kızkardeşi günlerdir hatta aylardır başımın etini

yiyordu. "Şu Sezar' a bi bak." diye diye.

"Çok faydasını göreceksin. Adam mucizeler yaratıyor. Yalnız sen

değil Paçoz da rahat edecek."

O ısrar ettikçe ben sıkıldım. Anlattığı örnekleri yarım kulak

dinledim. Ne yani, 11 yıldan sonra

bir köpeği değiştirmek, bir program yönlendirmesiyle olacak iş

miydi. Köpek psikoloğu imiş.

Hadi canım. Hepsi para tuzağı. Belki de ona önerdiğim bazı dizileri "bak bu öyle hiç sandığın

gibi değil çok güzel bi seyret seveceksin" diye adeta yalvarmama rağmen izlemeyip müzikle

ve kanun çalmakla haşır neşir olduğu için kızgınlığımdan hep gözardı ettim.


Uzatmıyalım, son zamanlarda yediklerini -ki çoğu kuru mama bazan varsa uygun yemek-

çiğnemeden yuttuğunu farkettim. Ve sabah akşam dolaştırma esnasında eskisi gibi

dışarı çıkamadığını (uğraşmalarına rağmen) tesbit

ettim. Zaten çok zor olan yedirme faslına

bir de çiğnemesi için dil dökme faslı ilave oldu.

"Hadi paçoz- bak yemezsen Siyar'a vericem-

bak ilaç geliyo ama -kızıcam ama..." fasıllarına bir

de "çiğnediğini duyiym- duymadım-bak

yine yuttun- çiynemezsen vermiycem..." ler ilave

oldu. Bu arada şaklabanlıklar, göstermeli

çiğneme uygulamaları (unuttuysa hatırlaması için, yaşlı çünkü) cabası.

Geçen gece uykum kaçınca şu Sezar' a bi göz atiyym dedim. Bakalım kimmiş , neyin nesiymiş.

Girdim You Tube' a tıkladım ismini. "Dog Whisperer" ba ba ba ba. Ne demekse... Her neyse

izlemeye başladım. İzledikçe ilgimi çekti. Her sorun tanıdık ama yaptığım her şey hata???

İzledikçe şaşkınlık, hayranlık, pişmanlık, kendime olan kızgınlık ardarda geldi.

Sorunlu köpekler...Sorunlu sahipler... Hepsi Paçoz. Hepsi ben. Örnekler...Örnekler...


Tesbitim şu oldu. Bizim ilişkimizde hatalı olan ve değişmesi gereken benmişim.

Sorun, aşırı sevgi ve zaaf. Değiştirilmesi gereken onu gösterme biçimim.

Çok teknik ayrıntıya girmeyip birçok şeyi kısa zamanda hallettiğimi söyleyeyim.

Artık her canım sıkıldığında can kurtaran simidi gibi boynuna atılıp " iyi ki varsın" "cansın"

mırıltılarıyla salya sümük ağlamıyorum.

Yemek yedirirken tek kelime konuşmuyorum. Pirimiz Sezar' dan öğrendiğim bazı küçük

etkili hareketleri uyguluyorum. Çok da güzel hem de çiyneyerek yiyor. İstediğim zaman

ben yediriyorum. (Bunu yapmayı seviyorum) Güzeli, artık kendisi önündeki kâseden

doyana kadar yiyebiliyor. Ah Sezar ne nimetler bahşettin sen bize.

Kapı çaldığında, dışardan köpek sesi duyduğunda havlamaya başlayınca tek bir kol işareti

susması için yetiyor. Gezintiye çıktığımızda beni çekiştirip ayağımın tekrar burkulmasına

neden olacak ani yön değiştirmeleri küçük bir ayak hareketiyle engellenebiliyor.

Sadece ufak bir dokunuşla.

Artık sabah uyandığımda "aman da aman benim yavrum uyanmış mı" şeklindeki

bebek lisanı konuşmalarım, derhal karşılığında mızırdanarak gösterdiği yemek, oyun

ya da ne idüğü belirsiz talepleri bitmiş durumda.

Her şey daha sakin birlikteliğimizde.

Ben biraz şaşkınım. Sanırım bir evlat kaybettim. Dost ve itaatkâr bir köpeğe sahibim

artık. Sevgimi daha içimde yaşıyorum.

O zaten bir köpek olduğunu biliyordu. Şimdi istediği oldu. Sığınabileceği, güvenebileceği,

itaat edebileceği bir sahibi var artık. Daha az şaşkın daha çok hakim bir sahip. Meğer onun

istediği de buymuş. Tüm köpeklerin istediği buymuş. Kedilerin aksine.

Bunu yazınca bugün kahva faslında, Rayuş' un kaplan kılıklı asi Garfield' e

koltuğunu kaptırmamak için gösterdiği canhıraş çaba geldi aklıma. Ne komik.

Zavallı kardeşim benim. Asla patron olamayacak :))


Dün blogları gezinirken Güngör' ün Kızılderili burçlarıyla ilgili postu dikkarimi çekti.

Bana ait olanın (tarihinden anladığıma göre) özellikleri Yengeç' in aynı ve bana uyuyor.

Esas benimsediğim ve bana en çok uyanı ismi. AĞAÇKAKAN.






Evet biz yengeçler de tıpkı ağaçkakanlar gibiyiz. Sevgimizle tüm çevremizdekilerin

başının etini yiyoruz. Kaçan kurtuluyor.

Paçozun başı kurtuldu. Darısı çevremdeki insanların başına.

Galiba bunun çözümü You Tube da yok. Kendim halletmek zorundayım :)


Herkese güzel bir hafta sonu diliyorum.