Mutlu yıllar canikom, 62 inci yaşın kutlu olsun...


Umarım iyisindir. Bizler gördüğün gibi bıraktığın yerde tastamam , eski tas eski hamam

yuvarlanıp gidiyoruz.

Oğlun, belki yaşamının en mutlu ama bir o kadar da telaşlı günlerini yaşarken,

bizler de yüzümüzde kocaman tebessümler, belki gözler hafiften yaşlı onu izliyor, iki

teyze, senin iki yarın olabilmek için çırpınıyoruz ama bu hesap pek de doğru gelmiyor bana.

O kadar da basit değil bence. "Bir" in yeri öyle kolay dolmuyor ya neyse...


Memlekette izlediğin gibi her şey aynı. İstanbul aynı. Senden sonra on iki yıl daha yaşlandı.

Geçkin starlar gibi yaş aldıkça görüntüsünü gençleştirmek için elinden geleni yapıyor. Dünya

starı olma peşinde. Spor, estetik, dışarıdan sınırsız müdahale, çok keyifli, çok frapan

görünüyor, pek doğallığı kalmadı sanki, ifadesiz, taşlaşmış, çok estetikli yüzler gibi. Ama

sanatının ve bilgeliğin doruğunda her star gibi. Durmuş oturmuş, herkesi kucaklamaya,

sevmeyenlerini de hoş görmeye hazır, fanlarının kraldan kralcı hoş görüsüzlüğüne karşın.


İnsanlar bıraktığın gibi. Herkes kendi aleminde. Hepimiz kendimize göre bir yol tutturmuş

gidiyoruz. Ciddi, güleç yüzlü, illgili, ilgisiz, alaycı, şefkatli, acımasız, sevimli, sevimsiz, sürekli

değişen maskelerimizle bazan kalabalıkların içinde bazan yalnız dolanıp duruyoruz.


Mutluluk, acı, hüzün, sevinç, telaş, korku, kuşku ve tüm duygular hemen herkese uğrayarak

düzenli turlarını sürdürüyor.


Sevgi ve hoşgörüye gelince, işte onların durumu çok acıklı.


Hepimizin yüreğinde, ya küçük küçük sıkılı yumrukların içinde, ya da atılmamış çığlıkların

arasında bir yerlerde sıkışmış kalmış, dökülmesinden korktuğumuz incilerimiz onlar.

Belki de korkmakta haklıyız. Belki de kaçak olmasın diye mantolamalıyız yüreklerimizi.

Üzerini de rengarenk boyamalıyız belli olmasın diye.

Arada bir, kazara dökülüyor ya bazıları. Bazan ayaklara takılıyor.

Sendeliyor insan.

Daha da kötüsü, basıyor üzerine birisi, hooop !...

Burun üstü yere çakılıyor :))

Bırakalım oldukları yerde kalsınlar. Kimsenin bir yerleri acımasın aman...


Durumlar böyle gülüm. Seneye gelmezse ölüm, yine buralardan anlatırım ahvali.

Kimbillir belki de birlikte seyrediyor oluruz burun üstü düşerken ahali.

Belki eğleniriz izlerken, belki de yüreğimizi burkar insanoğlunun acınacak hali...

Nice yıllara canım...