Törenleri izlerken bende çoğunlukla geçmişe dalar giderim.
O yüzden çoğu gösteri yarım yamalak kalır aklımda.
Sımsıcak günlerdi, tıpkı anlattığınız gibi.

Oysa bugün yağmur var karadenizde. Muhtemelen yarın içide hava yağışlı olacak. Geçen seneki gibi. Bir önce ki sene ise rüzgarın hışmı...

Resimlere bayıldım.
Selam olsun sımsıcak yüreğinize.

Ne güzel hatıralar böyle.. :)

23 Nisan hepimiz için ne çok anı demek. Her 23 Nisan yağmur yağardı sabahları Nisan yağmuru. Korku tören olmayacak diye. Ama sonrası güneş bahar işte...

Sevgilerimle...

Sevgili Newbahar,
İstanbulda da genellikle yağar. Minikler titreşir durur.
Evet, o mutlu kalabalık telaşe hep içimi ısıtır hatırladığımda.
Çok teşekkürler...

İlknur' cum, çocukluğu hatırlamak zaten hoş, buna bir de bayram eklenince hoşluk iki kat artıyor.
Evet yağmur yağar ama sonunda mutlaka güneş açar. Bahar dediğin gibi...

Büyükşehirde büyümenin olumsuz yönü olarak çok istememe rağmen hiçbir 23 Nisan töreninde yer alamadım, içimde uhde kaldı, şimdi katılsam alırlar mı acaba? Ama çok tören izlemeye gittim. Stadyum müdürü babamın arkadaşıydı, hem de davetiyeyle en klas tribünde izlerdik, pek de güzel olurdu. Benim de aklımda oğlumun 19 Mayısta beynimize güneş geçip terler fışkırtarak izlediğimiz gösterisi kalmış. Eve gidince koca bir sürah ayran içtiğimi hatırlıyorum:))

Benim de aklımda tabii bir çoğu da 19 Mayıs' taki yakıcı sıcaklar Leylak' cım. Ama hatırlarken o da başka bir sıcaklığa dönüşüyor.

Ne güzel anlatmışın Asu teyze. Benim 23 nisan anılarımda da en çok yağmur var. Her sabah kalktığımızda yağardı sonra şakaaa der gibi güneş açardı :) Bandodaydım ben, beyaz eldivenlerim mantar şapkam vardı 2 gün öncesinden takar gezerdim:)

Bandoyu hep çok istemişimdir. Ama ben hep yavrukurttum. Arı obasıydı obam da. Haftalık toplantılar yapardık. Çevreyle ilgili arkadaşlıkla ilgili konuşmalar yapardık. Adıyaman gibi yerde. İnanılır gibi değil. Yarım asır önce neredeyse. Hey gidi.
Öpüyorum seni Fulicim...

Törenlere katılmayı sevmezdim.Onlardan aklımda kalan hep yüzümün güneşten yanmasıdır :)
Ahh çocukluk,hep güzel anılar var..

Sevgili Tuana,
Yirmi sene sonra emin ol güneşin sana vermiş olduğu rahatsızlığı bile özlemle anacaksın...

İçimdeki çocuk hiç büyümedi benim, prensesimin törenini izlerken hep o geçmişdeki törenlere gittim.
Bende hep izci olmuştum ve beremi çok severdim oymak başı olmak için verdiğim mücaadeleyi hiç unutmam, çok güzel günlerdi Asuman'cım hiç bitmeyecek anılarla.
Sevgilerimle...

Bizler ne güzel hemen hemen hep aynı şeyleri aynı tadda yaşamışız. Onun için yüzümüz hep geçmişe dönük galiba.
Sevgiler Nur' cum...

Ne güzel anılar ve fotoğraflar Asumancığım..Ben de çook gerilere gittim şimdi..