Bir neşeli müzik de babacığıma gitsin.
Pazar sabahları, çizgili pijamasıyla uzandığı yerde ahşap radyodan yayılan bu ezgiyle
ritme göre, önce ağırdan sonra hızlanan tempoyla ayağını sallar bizim kıkır kıkır
güldüğümüzü görünce işi abartır kırar geçirirdi ortalığı.
Çok severdi Çigan müziğini ve bu parça sıkça çalardı. Kadın sunucunun "Çigan melodileri
dinlediniz" anonsu bu gün gibi aklımda. Ellilerin sonu-altmışların başıydı. Yarım asırdan fazla
zaman geçmiş üzerinden. Ne çok şey eksilmiş, yitip gitmiş yaşantılarımızdan güzellik adına,
sevdiklerimizden gayri...
This entry was posted
on 28.04.2012
at Cumartesi, Nisan 28, 2012
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
