simdiden afiyet olsun :) ah bazen bir hosafla olsun, dönebilsek o güzel günlere degil mi?

Yarım gün oruç, tutmayanımız yoktur sanırım :) Bu arada tatlı tuzlu dedinde Asuman abla, kekle- ayran ikilisini çok severim bende. Afiyet olsun...

Bak ben onu da sevmem. Bal-yağ, peynir-reçel, peynir-karpuz severim. Hoşafı sevmeyip pilavı sevdiğimdendir belki. Kim bilir.

Afiyet olsun. Sahura kalkmayı bende çok severdim. Annemler biz uyanmıyalım diye sessiz sessiz yaparlardı işlerini. Ben duyar onlara çıkışırdım."Beni kaldırmayacaktınız değil mi?"diye.

inat ettim illaki yazacagim iste!
Ben aciyorum sen kapaniyorsun ama benim elimden kutulamadin iste actim sonunda oh olsun!

Asum sen simdi sasirip " noldu???" diyorsundur degil mi?

Ilk satirlarim sana degil senin yoruma bir türlü acilmayan sayfanaydi zaten biraz ugrastirdi da beni bende söylendim azicik :)

Ama bu arada yazacagim yorumuda unuttum iyimi?:))

Pilav hosaf oh miss gibi afiyet olsun.Bende eminim seveceginden. Hatirlattigi anilar yeter insana lezzet olarak.

Sen ve orman kibari? hayatta inanmam ama bence o bile yakisir sana:)

Aynen Hüznün Tadı.Tavşan uykusuna yatardık. İyi ki kalkmışız. Yoksa tüm o hoşluklar yaşanmayacakmış.

Dost Sünter.Can arkadaş. Gerçek dostluk böyle inatçı yapar insanı işte. Ne yaptın ettin geldin paylaştın anılarımı. Sağol.
Evet orman kibarıydı benim adım. Hâlâ da izler taşıyorum o yabandan :))

Sevgili Asuman hanım, sizi ve orman kibarı lakabını yanyana düşünemiyorum hiç. Bu işte bir yanlışlık var :))
Bu arada yarım günlük oruçları hepimiz tuttuk galiba.Ve bu uygulama çocuklarda hala devam ediyor. Bizde yeğenime yarım gün tutturuyoruz. Sevgiler.

Güngör' cüm, kısaca şöyle. Rahmetli ablam çok zarif bir çocuktu. Canım babaannem bir gün sofrada Haanımların haanımıı diye iltifat edecek olmuş. Ben de ya ben? diye atlamışım. O sırada ne yiyorsam parmaklarımdan kollarıma yağlara bulanmış vaziyette bakmış sen de orman kibarısın demiş.Çok sevinmişim.

Bak hatırlattın. Sene kaç bilemedim de ben daha ortaokul 1e gelmemişim. Erzurumdayız. Çok yakın aile dostları annemlerin, 40 senelik bir dostlukları oldu, teyzeden yakın . Onlar da Sarıkamış' ta görevli. Bir şekilde ya onlar bize ya biz onlara gider buluşurduk ramazanlarda. Gece o sucuk kokusu, ya da kızartılan göbülerin kokusu, biz 3 kız ve genç annelerimizin şen şakrak sesleri. Babalar yok niyeyse bu anılarda; ya asker oldukları için nöbette, tatbikatta falanlar, ya da bilincim atmış dışarı onları.

Hoşaf sevmem pilavla da aram azdır, ama sanırım artık o damağımda kalan ramazan tatlarına eklemek için yiyeceğim ilk fırsatta.

Anadoludaki subay ailelerinin kaynaşmalarını iyi bilirim. Bizim de çok subay aileleriyle akşam anneli babalı, gündüz gün şeklinde görüşmüşlüğümüz olmuştur. Bu son iki kelime berbat geldi gözüme. Her neyse, demek sen de sevmezdin pilavla hoşafı bir arada küçükken :)
Ben de daha yiyemedim. Hadi Sis, yiyelim de hissedelim o günleri.
Umarım tatilin güzel geçmekte.
Öptüm canım...

Yaa sormayı unuttum göbü ne?

hoşafıda, pilavıda çok severim :) ikisini birlikte daha çok severim :)

blogunuz öyle güzelki, anılarınıza, yazdıklarınıza dalıp gittim bi süredir..

Göbü nereye özgü bilmiyorum. Malum bendeniz kırmayım. Anne Safranbolu, baba Konya, ben Ankara, yaşam İstanbul. Ama evde çok sık yapılırdı. Mayalı hamurun içine kıyma, peynir vs konulup yağda kızartılmış haline göbü denirdi annemlerin evinde. Hala yazlıkta olduğumuz zamanlarda falan yapar valide hanım pazar günleri.

Tatilin güzel geçmeyeni olur mu be yaw:DD

Aslı, hoş geldiniz. Blogumu sevmeniz ne güzel. Çok teşekkür ederim güzel düşünceleriniz için.
Sevgiler...

Benim de Annem Karaman' lı. Ama Yöbü o yöreye değil de annenlerin tarafına ait sanırım. Yoksa en azından duyardım.
Keyfin keyiflerimiz hep sürsün Sis' cim... Öptüm...

Hoşaf ya da komposto, yanında pilav yeme de seyret misali...Ben de dün kıymalı pidenin yanına vişne kompostosu yaptım bence ayrandan da coladan da güzeldi.Afiyet olsun hepimize, sana da sevgilerimle.

Ooooh Sufi'm, afiyet olcun, kat kat et olsun :))

Ben de içemedim hâlâ ama bu gece inşallah. Höpürdetiym şöyle kaşık kaşık. Yaz günü serin serin. Ufff.

Çaresiz pilav-hoşaf ikilisin listeye alınmıştır,hemde nohutlu.
Görünüm harika yazı harika, yemeden olmaz.
Niye hoşafı sevmezsin ki! pilavın gerçekten tadını kaçırsada bir kayısı-üzüm hoşafı her zaman güzeldir:))
Evet canım sahuru oruçtan önce benimseyen nesildeniz:)
iyi geceler arkadaşım.

Nur' cum, şu an mutfakta gece yenmek üzere bekleyen üzüm hoşafı durmakta. Tabii yanında pilavla birlikte. Aslında pek yemek de seçmem ama, çocukluktan beri çok benimseyemedim. Ama Ramazan' a hatta sahura özel olduğu için değerli herkes kadar benim için de.
Sana da iyi geceler canım...