Dün, kırk yıllık dostlarla Çamlıca' daydık. Nisan ayında kış ayazında, dost sıcaklığıyla ısındık.
Gece kötü bir rüya gördüm. Dudağımda uçuklarla uyandım.
Sıkıntımı doğayla yarenlik ederek geçirmeye çalıştım. Çok güzel şeyler yakaladım. Biraz olsun keyfim yerine geldi. Paylaşmak istedim.
Postu hazırlarken nasıl becerdim bilmiyorum ama araya bir çerçeve girdi. Bir türlü silemedim.
İnat ettim öylece yayınlıyorum. İlk yakalayabildiğim yeğenime düzelttireceğim ilerleyen günlerde.
Sözü karelere bırakıp ben geri çekiliyorum...
Hiç umutvar görünmüyor değil mi?...
Hiç morali bozmaya gerek yok.
Bünye her sene kendini inatla yeniliyor.
Beklenmedik başlangıçlar...
Keyifli haberler....
Gittikçe gençleşen ruhlar...
Uzanan dost eller
(İşte bu münasebetsiz şeyi silemedim bir türlü)
Yaşanmışlıklar...
Renkler...
Küçük, şaşırtıcı sürprizler...
Sağlıklar ve dostluklar hiç bozulmasın.
Hep sevgiyle kalalım...