Salonda mahpus kalan zavallı çiçeklerimin hali...

Işık alamıyorlar. Mantolama yüzünden iskeleler,

işçiler, matkaplar, her taraf toz duman, kapılar

camlar kapalı. Çook sıkılıyoruz çook. Her şey

bitse biz de rahatlasak...





Allahtan kızkardeşimin son misafirinin yavruları

var da onları seyrederken yüzümüz gülüyor.

Ne şirin şeyler öyle değil mi?

Bir de fotoğraflar kaliteli olsaydı..Cep telefonu ile

bu kadar olabiliyor.

İleride bir gün, amatör fotoğraf çalışmalarımı da yayınlayabilirim. Hiç de fena değiller.

Sevgiler, bize de sabırlar...