Bak!
Tek bir yağmur damlası yok pencerende.
Kuşlar,
badi parmağına konamayacak kadar
yükseklerde.
Sevdalar desen
onlardan da ötede.
Ceplerin boş.
Anıların
bölük pörçük bir yerlerde.
Bu gözyaşları
çok anlamsız.
Hadi, tam zamanıdır
yolla gitsin
içindeki haylaz çocuğu.
Ya da,
diyorsan ki varlığı amansız
bari
kırk kilit altında tut ki
çıkmasın ortalığa
güldürmesin, ağlatmasın zamansız.
30.04.2001
This entry was posted
on 1.12.2011
at Perşembe, Aralık 01, 2011
and is filed under
insan halleri
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
