Hoşgeldin evine Asuman'cığım. Seni ve yazılarını özlemiştik.

Teşekkürler Hüznün Tadı. Ben de sizleri özledim. Kaldığımız yerden devam...

Hoşgeldin Asuman abla:) Merakla bekliyordum gelişini...

Sağol İlknur' cum. İnsanın bekleyen dostlarının olması çok hoş D)

evinize hoş geldiniz.tatil dönüşü zordur ama ben daha tatile gidemediğim için o zor dönüşü bile özledim

Sevgili Mehtap Hanım,
Tatil ne kadar güzel olursa olsun
yuvaya dönüşün tadı da başka bana göre. Hele evde, bırakın kuyruk sallamayı, kuyruğu sevinçten rüzgar gülü gibi fırıl fırıl (hem de saatlerce) dönen bir köpek sizi bekliyorsa :)))

Hoş geldin sıcak ve boğucu İstanbula.İki güne ben geri gidiyorum diyebilirsin valla, öyle bunaltıyor bu şehrin havası.

Gerçekten boğucu ve sıcak Sis' cim ama benim pek mutena olmayan muhitim son derece havadar. Buna evimin konumunu da ilave edersek. Bir de benim gibi sokağa çıkma zorunluluğu yoksa...
(Bana, sana ulaşabileceğim bir mail adresi verirsen küçük bir notum var)

Asum hosgediiiiinnnn:))
Tatilinin güzel gecmis olmasina sevindim.
Fotograf makinana nasil bir virüs girdi ki sasirdim okuyunca.
Yani simdi bize fotograflar getiremedin mi?
Neyse o zaman is o tatli diline düsüyor:))
Haziriz dinlemeye..

Öpüyorum seni.

Süntercim hoşbuldum. Bayıldım ben bu coşku dolu karşılamalara:))
Cancağızım virüs hafıza kartına girmiş. Ben özet geçeyim derken yanlış ifade ettim. Sonradan temizlendi. Arada birkaç gün cep tlf. ile çektim. Ama onu da bilgisayara yükleyemedim. Tam gideceğim gün almıştım çünkü. Resim çok fakat yerler kafamda karman çorman.Bakalım.Yapıcaz bişeyler:))

Şimdi aklıma sıcakla ilgili gelen bir şeyi yazmaya burayı uygun gördüm affına sığınarak ( ayy yakında blog sayfalarımı kendi anı defterin gibi kullanıyorsun diyip şarlayacaksın bana:))
Ben İstanbula 1983 de üniversiteye başlayınca geldim. Eylül başı. Aile evinden ilk defa ayrılmışım, yurda kaydım yapılmış ama valide ve pederle Harbiye orduevinde kalıyorum henüz. Neydi unuttum ama herhal pederin bi işiydi daha bi 15 gün birlikte kalacakken acilen Ankaraya döndüler. Onlar gitti ve yağmur başladı. İnanamadım la bi yağmur 40 gün mü yağar. Zaten yurtta kalmaya alışmaya uğraşıyorum, üstüne geceden sabaha şakır şakır yağmur yağıyor, hava kapalı kasvetli. Ne bunalıma girmiştim. Sonra ilk tatilde Ankaraya döndüğümde rahmetli anneannem anlatmıştı; meğerse İstanbulun meşhur kırk ikindileri denirmiş o yağana. Her sonbaharda başlar ve kırk gün her öğleden sonra yağarmış.
Bakar mısın iklimin nasıl değiştiğine bu şehirde.

Ewwwet Sis' cim. Kırk ikindi yağmurları meşhurdur. Ben niçin bir çok şeyi yağmurla birlikte hatırlıyorum (Yağmurun hatırlattıkları serisi) şimdi daha anlaşılır hale gelmiştir umarım.
Tabii o yaşta, yağmur senin yalnızlığını daha da kasvetli hale getirmiştir. Yağmuru tuhaf bir şekilde sevmemin sebebi de bu galiba. Ne yaşıyorsak, duyguları kat be kat güçlü kılması.

Ne mutlu tatile gidip de dönenlere. Evini mutlu mesut kucaklayanlara.Allah içine sindirsin canım sevgilerimle tontini.

Sağol Sufi' cim. Darısı Allah' ın izniyle senin de başına.
Bahsetmeden geçemeyeceğim. Güre' de birkaç defa buluştuğum dostlardan biri de senin hastalığını atlatmış biriydi. Keyfine de diyecek yoktu doğrusu. Hadi gayret arkadaşım.
Lütfen kendine çok iyi bak.
Dualarımız seninle.
Sevgiyle öpüyorum...

ASUMAN ABLACIĞIM HEM EVİNE HEM DE BURAYA HOŞ GELDİN! TATİLİNİN İYİ GEÇTİĞİNE ÇOK SEVİNDİM.

SEVGİLERLE!

Hoşgeldiniz sevgili Asuman hanım,
fotoğrafları merakla bekliyorum.
Yürekden sevgiler.

Zühre' cim çok teşekkür ederim.

Sevgili Güngör,
Bu sene fotoğraf işi çok karıştı. Benim CD zarkadaşta kaldı. Makinemi de geç kullanmaya başlayabildim.
Olanları yükleyeyim bari.
Çok teşekkür ederim canım...